In de afgelopen weken verlieten weer een aantal sleutelfunctionarissen, al dan niet gedwongen, het Witte Huis. Top economisch adviseur Garry Cohn werd vervangen door Larry Kudlow, Rex Tillerson verloor zijn baan aan CIA-directeur Mike Pompeo. Ook Chief of Staff John Kelly moet vrezen voor zijn baan, hoewel hij vooralsnog in functie blijft. Nu het Witte Huis in een duiventil is veranderd proberen we in te schatten wat de economische gevolgen zijn van dit “You’re fired” beleid.
Larry Kudlow
De nieuwe hoofd-econoom van het Trump Team kent de weg in het Witte Huis. Onder Reagan maakte Kudlow ook al deel uit van de economische raad. Het is dan ook geen verrassing dat Kudlow een aanhangers is van de pijlers van Reaganomics zoals belastingverlaging. Met Kudlow haalt Trump ook een bondgenoot op show gebied binnen. Kudlow presenteerde jarenlang zijn eigen show op onze favoriete economische zender CNBC. In die rol heeft hij ook regelmatig kritiek geuit op Trump. Begin de maand verklaarde Kudlow zich nog een tegenstander van de handelsoorlog.
Ook Kudlow moet dus goed blijven balanceren om niet op de slachtbank van Trump terecht te komen.
\”If ever there were a crisis of logic, this is it.\”
Larry Kudlow over de importtarieven op staal en aluminium
Mike Pompeo
Dat Trump niet veel met diplomatie op heeft mag duidelijk zijn en wordt gereflecteerd in zijn keuze(s) voor de topdiplomaat, de minister van buitenlandse zaken. Rex Tillerson was voor hij de baan kreeg, bestuursvoorzitter van Exxon Mobile. Maar ook zijn opvolger Mike Pompeo mist diplomatieke ervaring. Het vertrek van Tillerson is geen verassing, hij werd regelmatig met tweets belachelijk gemaakt door Trump. Tillerson noemde Trump naar verluidt een idioot. Maar Pompeo is ook niet echt zacht in de mond. Hij hintte in het verleden al op een regime verandering in Noord-Korea, is een fel tegenstander van de Iran-deal en heeft ook weinig op met het klimaat akkoord van Parijs. Allemaal dossiers waar Tillerson een andere koers had uitgezet dan zijn opvolger lijkt te doen.
De economische gevolgen van de wisselingen
Terwijl de wisselingen van de wacht in de regering Trump elkaar zo snel opvolgen dat er overwogen wordt om de ministeries in Washington met draaideuren uit te rusten, draait de economie goed. Industriële productie draait goed, consumentenvertrouwen en vertrouwen van het mkb is hoog, terwijl de inflatie niet door het dak lijkt te gaan. In de basis een economische droom. Jerome Powell zal deze week waarschijnlijk de Amerikaanse rente, zoals verwacht, met een kwartje verhogen. Zoals we in de vorige nieuwsbrief al schreven, zal een eventuele handelsoorlog een licht remmend effect op de economie hebben, die verder in een topconditie is. Jerome Powell hoeft dan waarschijnlijk de rente niet harder te laten stijgen. Overigens hoeft Powell niet te vrezen voor zijn net verkregen baan. Zijn benoeming kan niet door het Witte Huis teruggedraaid worden.
Ook in het verleden trok de economie zich weinig aan van de politieke onrust. Toen Bill Clinton onder voor lag voor het misbruik van een stagiaire (en sigaren) groeide de economie als kool en bleef dat doen. Toen de kredietwaardigheid van de VS in 2011 werd verlaagd, deerde dat de economische groei niet, nog toen de overheid in 2013 dicht ging na dat politici het niet eens werden over het verhogen van het schuldenplafond.
We verwachten dan ook dat de recente wisselingen geen wissel zullen trekken op de economische groei.
Trump meets Jong-un; top of flop?
De benoeming van Pompeo lijkt de buitenlandse verhoudingen dus op scherp te zetten. De eerste grote wordt de voorgenomen top tussen Trump en Jong-un. In de aanloop gaat het waarschijnlijk al mis. Noord-Korea eist naar verluidt het vertrek van Amerikaanse troepen uit Zuid-Korea voordat de top plaatsvindt. Met 2 heet gebakken hoofdrolspelers en een uitgesproken adjudant als Pompeo lijkt dat nu niet het ideale scenario voor stabiliteit in de regio. Toch verwachten we niet dat het tot een gewapend conflict zal komen, hooguit tot schermutselingen. China zal beide partijen, indien nodig, in toom houden.
Onze verwachting?
De nieuwe benoemingen zijn van beperkte invloed. Kudlow gaat het beleid niet wijzigen, hooguit de importbeperkingen afzwakken. De economie zal misschien iets minder hard groeien maar dat is juist goed in deze sterke omstandigheden. Pompeo zorgt voor bewegelijkheid maar zal geen blijvende economische schade berokkenen. Voor ons geen reden om koers te wijzigen.
